یکیست

پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکی است
حرم ودیر یکی سبحه و پیمانه یکی است                                       

این همه جنگ و جدل حاصل کوته نظری است
             گر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکی است                                       

هر کسی قصه شوقش به زبانی می خواند
چون نکو مینگرم حاصل افسانه یکی است                                       

این همه شکوه ز سودای گرفتاران است
ورنه از روز ازل دام یکی دانه یکی است                                       

ره هر کس به فسونی زده ان شوخ ار نه
                           گریه نیمه شب و خنده مستانه یکی است                                       

گر زمن پرسی از ان لطف که من می دانم
آشنا بر در این خانه و بیگانه یکی است                                       

هیچ غم نیست که نسبت به جنونم دادند
بهر این یک دو نفس عاقل و دیوانه یکی است                                       

عشق اتش بود و خانه خرابی دارد
پیش اتش دل شمع وپر پروانه یکی است                                      

گر به سر حد جنونت ببرد عشق عماد
            بی وفایی و وفاداری جانانه یکی است                                      

عماد خراسانی